Al een tijd lag deze man bij ons opgenomen,
Ondanks alle behandelingen konden ze hem niet genezen en was de tijd van afscheid nemen nu gekomen.
Tegen het einde van mijn dienst liep ik nog even bij hem langs,
Om te vragen of ik nog wat drinken voor hem kon halen,
Voor het eerst in lange tijd zag ik zijn ogen weer een klein beetje stralen.
Trots wees hij naar het bezoek zitten op een krukje naast zijn bed,
"Ik hoef niets, maar misschien mijn allerbeste vriend daar met die kapiteinspet".
Samen dronken ze nog één biertje, deze man met zijn vriend de kapitein,
Ze genoten en vierden samen het leven, hoe kort dat ook maar zou zijn.