Als een stille storm, een verwoestende orkaan, een tsunami van verdriet,
Een storm die op ons allemaal een onuitwisbare indruk achterliet.
Samen gehuild, maar ook gelachen, een ongelooflijke groei doorgemaakt,
We moeten door, maar ieder met een eigen herinnering aan de patiënten die ons hebben geraakt.
Op diezelfde plek vol verdriet en liefde staan we na een jaar,
Vastberaden, samen sterk, nog steeds voor al onze patiënten klaar.