Al vaker heb ik op mijn blog geschreven dat ik nooit ’s avonds studeer. Ook (bijna) alle weekenden raak ik mijn boeken met geen vinger aan. Een keuze die ik na mijn eerste jaar geneeskunde heb gemaakt en waar ik nog steeds iedere dag profijt van heb. In deze nieuwe blog lees je waarom ik nooit meer ’s avonds studeer, hoe ik dit heb aangepakt en wat het resultaat hiervan is.
Inmiddels weet ik niet meer beter dan dat mijn boeken ’s avonds om 17u dichtgaan. Maar geloof me, dit is ook bij mij wel anders geweest. Ik ben nooit een nachtbraker geweest. Een nachtje doorhalen om te leren voor een tentamen is écht niet aan mij besteed. Toch kwam het in het eerste jaar van geneeskunde regelmatig voor dat ik tot 10 uur ’s avonds met mijn neus in de boeken zat.
Bij mijn studie hangt er een flinke concurrentiesfeer. Een algemene gedachte is dat je nooit klaar bent met studeren. Je kunt altijd nog meer leren, meer literatuur lezen en de anatomie nog een keer herhalen. Dat is het probleem: je kunt eindeloos doorgaan met leren. Veel studenten, waaronder ik in mijn eerste jaar, hebben het idee geen goede student te zijn als je niet tot ’s avonds laat met je neus in de boeken zit.
Aan het begin van het tweede jaar van mijn studie begon ik in te zien dat het belangrijk is om ook tijd voor jezelf te hebben. Ik leerde toen dat gewoon goed ook goed genoeg is. Meer dan je best kun je nou eenmaal niet doen. En het is niet zo dat je alleen maar je best doet als je tot ’s avonds laat zit te studeren. Iedereen heeft zijn of haar eigen manier van studeren. Als dit voor jou betekent dat je overdag met de studiestof bezig bent en de avonden voor jezelf hebt, maakt dit je geen minder goede student of later minder goede dokter.
Ik vond het lastig om dit zomaar los te laten. Waar ligt dan de grens en hoe pak ik dit aan? Ik heb van de ene op de andere dag besloten dat die grens 17u was. Na die tijd mocht ik van mijzelf niet meer met studie bezig zijn. Ik kon de avonden gebruiken om met vriendinnen iets leuks te doen, mijn favoriete serie te kijken, te sporten, of heerlijk op het strand te zitten. Alles was goed, zo lang ik maar niet met mijn studie bezig was. In het begin voelde het onwennig en had ik geen idee of ik hier wel goed aan deed. Toch merkte ik al snel dat ik beter in mijn vel zat, beter sliep en dat meer tijd voor mijzelf mij goed deed.
Ook de avond voor mijn tentamens studeer ik niet meer na 17u. Het klinkt misschien gek en onwennig om de avond voor je tentamen op de bank te hangen en een serie te kijken. Toch heb ik gemerkt dat dit op mij een positief effect heeft gehad. Doordat je ’s avonds rust neemt hebben je hersenen meer tijd om te verwerken wat je overdag hebt geleerd. Als je tot het moment dat je gaat slapen in de weer bent geweest met studieboeken en samenvattingen blijf je ook als je wilt gaan slapen maar bezig met de stof die je moet leren. Bovendien is het bij geneeskunde zo dat je voor een tentamen ontzettend veel leerstof moet kennen. Grotendeels is dit herhaling van dingen die je eerder hebt geleerd. Wanneer je twee jaar aan kennis paraat moet hebben voor een tentamen, dan gaat die laatste avond voor je tentamen echt geen verschil maken.
Wanneer je nooit meer ’s avonds en in de weekenden wilt leren, is het wel belangrijk om een goede planning te maken en op tijd te beginnen met leren. Door ruim van tevoren te beginnen en overdag je tijd nuttig te besteden, maak je genoeg uren om de tentamenstof te leren en je eigen te maken. Het is hierbij wel van belang dat je doordeweeks van 9 tot 17u gefocust aan de slag gaat met de stof die je moet leren. Wanneer je alles goed bijhoudt en optimaal gebruik maakt van je onderwijsmomenten zul je merken dat het leren voor het tentamen eigenlijk alleen herhaling is van wat je al eerder hebt geleerd bij het onderwijs.
Natuurlijk is de grote vraag of deze beslissing invloed heeft gehad om mijn tentamenuitslagen. Ik hoefde niet meer te herkansen en haalde geen lagere cijfers. Sterker nog, mijn cijfers zijn sindsdien alleen maar beter geworden. Voor mij heeft deze beslissing dus een positief effect gehad en ik weet zeker dat veel medestudenten hier ook baat bij kunnen hebben. Het is dus belangrijk om te realiseren dat niet tot 's avonds laat studeren je niet een minder mens of een minder goede dokter maakt. Het is juist belangrijk dat je als aankomend arts ook voldoende rust en tijd voor jezelf neemt. Je kunt tenslotte pas voor anderen zorgen als je eerst goed voor jezelf zorgt.