Het is vrijdagmiddag als ik na een lange dag met een voldaan gevoel thuis kom van mijn coschap. Onderweg in de bus lees ik een artikel over jonge artsen die hun dromen loslaten en hun doelen bijstellen. De toekomst die zij ooit voor zich zagen in het ziekenhuis, bleek niet alleen rozengeur en maneschijn te zijn. Steeds minder jonge artsen willen nog in het ziekenhuis werken. De plek waar ik mij juist iedere dag zó thuis voel.
Dromen loslaten Er is een groot tekort aan artsassistenten. Een te hoge werkdruk, veel overuren maken en veel onregelmatige diensten die het behouden van een sociaal leven lastig kunnen maken. Dit resulteert in studenten die nadat ze hun bachelor geneeskunde hebben afgerond een andere weg in slaan en jonge afgestudeerde dokters die kiezen voor een carrière buiten het ziekenhuis.
Zorgen over de toekomst Ook ik maak mij wel eens zorgen over de toekomst. Ik hoor om me heen enerzijds de hoge werkdruk onder artsassistenten en specialisten. Anderzijds hoor ik dat artsen die hun specialisatie net afgerond hebben moeilijk een vaste aanstelling kunnen krijgen en keer op keer het hele land door moeten verhuizen. Toch verdwijnen deze gedachten naar de achtergrond als ik in mijn witte jas door de lange gangen van het ziekenhuis loop. Op bijna elke plek waar ik als co-assistent kom, voel ik me meer dan welkom en onderdeel van het team. Ondanks de werkdruk en de lange dagen nemen artsassistenten en specialisten de tijd om mij dingen uit te leggen en mee te nemen in de mooie en bijzondere kanten van hun vak.
Dubbel en dwars waard Als ik later die avond met de een kopje thee op de bank zit, denk ik met een fijn en voldaan gevoel terug aan deze week. Die ene patiënte die zich eindelijk gehoord voelde omdat ik de tijd nam om naar haar verhaal te luisteren. En een oudere patieënt die vol liefde over zijn vrouw vertelde die hij sinds een paar jaar zo moet missen. In het ziekenhuis leer ik de soms verdrietige, maar veelal mooie lessen van patiënten die elk op hun eigen manier met ziek zijn, het ziekenhuis, het leven en de dood omgaan. De voldoening die ik uit mijn werk haal en de mooie dingen die ik van patiënten mag leren zijn het harde werken dubbel en dwars waard.
Soms zijn de dagen lang, voel ik me verloren en zakt de moed een enkele keer in mijn schoenen. Maar bovenal geniet ik, leer ik iedere dag weer nieuwe dingen en ben ik dankbaar voor de patiënten die mij hun verhaal vertellen. Zij die mij toelaten op hun meest kwetsbare momenten. De artsen, patiënten en andere zorgmedewerkers die mij elke dag laten zien hoe bijzonder het vak is wat ik mag leren.
Bijzondere ervaring Op naar nog veel meer lange dagen, korte nachten en hoognodige kopjes koffie. Maar vooral op naar nog veel meer bijzondere ervaringen, leerzame momenten en mooie verhalen de komende jaren. Laten we er met zijn allen voor zorgen dat we elkaar ook de mooie kanten van het werken in het ziekenhuis laten zien. Want geneeskunde studeren is misschien niet alleen rozengeur en maneschijn, maar biedt je wel de kans om er op de moeilijkste momenten voor anderen te zijn.
Ontwikkeling met BKV Door middel van mijn blogs geef ik jou een kijkje in het leven van een jonge dokter in opleiding, Zo nu en dan doe ik dit samen met BKV. Zij zetten zich op een fijne en bewonderenswaardige manier in voor medewerkers in de zorg. Onder andere door middel van het Medical Traineeship waarbij jonge zorgprofessionals de kans krijgen om ervaring op te doen en ondersteund worden bij hun ontwikkeling tot medisch specialist. Benieuwd naar deze unieke kans om jezelf als jonge dokter verder te ontwikkelen? Je leest hier meer over op https://bkv.jobs/nl/zorgprofessional/medical-traineeship