Het voelt alsof ik twee keer met mijn ogen heb geknipperd en april alweer voorbij is. Het was een maand van genieten van het heerlijke weer en de mooie natuur. Eindelijk weer terug de collegebanken in, lange dagen met veel informatie, inspirerende lessen van patiënten en mega enthousiast worden van het leren en werken in het ziekenhuis. Een maand waarin ik eindelijk weer mocht doen wat ik het allerliefste doe en dat voelt zó goed.
Aan het begin van de maand stond een lang verwacht concert van Suzan en Freek op de planning. Door de covid maatregelen was het een aantal keer uitgesteld, maar nu was het eindelijk zo ver. Samen met een vriendin genoot ik op de eerste rij van een van mijn favoriete artiesten.
Halverwege april begon ik aan de eerste twee weken van minor “hart voor acute geneeskunde”. Eindelijk mocht ik weer op locatie onderwijs volgen. Ik ging weer het ziekenhuis in om vanuit de praktijk te leren. Hoewel het soms wel even wennen is om weer hele dagen op de campus te zijn, spring ik elke ochtend met veel plezier uit mijn bed. Het contact met patiënten is veel leerzamer en waardevoller dan de online lessen van de afgelopen twee jaar.
Ik had deze maand ook mijn eerste meeloopdagen in het ziekenhuis. Voor mijn minor mogen we op verschillende afdelingen meekijken en dat is echt wat ik het allerliefste doe. Het gesprek aan gaan met patiënten en de theorie die ik dagelijks leer, doorgronden en toepassen in de praktijk. Ik mocht op het prenatale spreekuur meelopen, hier komen (aanstaande) ouders van kindjes die nog niet zijn geboren, maar waar op de echo bij de verloskundige een afwijking is ontdekt. Op het prenatale spreekuur wordt vervolgens een uitgebreide echo gemaakt, een diagnose gesteld en worden vervolgstappen ondernomen. Een heel leerzaam en bijzonder spreekuur om bij te mogen zijn.
Ook liep ik deze maand mee op de afdeling echocardiografie. Hier worden echo’s van het hart gemaakt bij mensen die op controle komen omdat ze een aangeboren hartafwijking hebben. Ook komen er mensen voor een echo omdat ze last hebben van hartklachten. Dit spreekuur was heel leerzaam en de uitgelezen kans om naast het maken van een praatje met de patiënten, ervaring op te doen met het bekijken en beoordelen van echo beelden.
Na de eerste lange week van mijn minor besloot ik om spontaan het zonnetje op te zoeken aan de kust. Het strand, de zee en frisse wind zijn heerlijk om even te ontspannen en bij te komen van een hectische week. Ik genoot van het zonnetje, lekkere drankjes en heerlijk eten. Als kers op de taart sloot ik de dag af met het bekijken van een prachtige zonsondergang.
Daarnaast vierde ik pasen, wandelde ik tussen de mooiste bloesembomen door en heb ik tussen mijn werk en onderwijs door lekker veel tijd met mijn gezicht in de zon doorgebracht. De dagen worden weer langer en alles voelt eindelijk weer “normaal”. Ik kan niet wachten op alles wat ik de komende maanden nog mag leren en ervaren in het ziekenhuis. En natuurlijk kijk ik uit naar de zomermaanden die weer ouderwets gezellig zullen zijn, alsof het nooit anders is geweest.
Comments